Jacek Sobota (ur.1969r)– polski pisarz, autor głównie opowiadań fantastycznych. Zamieszkały w Olsztynie, pracuje w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim (Pracownia Antropologii Filozoficznej, Filozofii Kultury i Estetyki). Wykłada również filozofię w Olsztyńskiej Szkole Wyższej im. Józefa Rusieckiego.
Debiutował w roku 1990 na łamach miesięcznika "Nowa Fantastyka". Autor wielu, publikowanych głównie w prasie opowiadań, oraz cyklu publikowanego na łamach "Nowej Fantastyki" felietonów Wyznania idioty. Pisze również teksty krytyczne i publicystyczne.http://
Dobry numer. Znakomite dwa polskie opowiadania - Upadły ma potencjał na ciekawy świat (mimo lekkiego bełkotu metafizycznego),a Ostoja była miło pozytywna. Nad morzem szerokim za to zainteresował mnie cyklem Patricka Nessa - choć pewnie dla młodszego czytelnika. Komiks jak zwykle denny, a felietony o niczym, ale kilka interesujących recenzji było (choć znowu nie rozumiem czemu tak mało).
Fabułę większości opowiadań tego zbioru Autor zawiązuje wokół takiego czy innego motywu kryminalnego (zbrodnia i tropiący sprawcę policjant). W dalszym toku te sensacyjne elementy schodzą jednak wyraźnie na plan dalszy, ustępując głębokim jakoby rozważaniom pseudoreligijnym, eschatologicznym, moralnym itp. Jak dla mnie, zdecydowanie zbyt głębokim oraz zbyt mętnym. Tym bardziej, że akcja wyraźnie na tym cierpi i niemal z każdym akapitem teksty czyta się coraz gorzej. Plusem stylu J. Soboty są natomiast liczne, wplecione w narrację i dialogi aluzje literackie oraz jędrny, żywy język dialogów (w narracji wypada to już gorzej). Za minus uznaję z kolei manierę obdarzania bohaterów znaczącymi nazwiskami. W jednym z opowiadań znajduje to fabularne uzasadnienie, ale Autor stosuje ten zabieg w większości przedstawionych tekstów.